Ból w śródstopiu po bieganiu może być oznaką wielu problemów i ważne jest, aby znaleźć profesjonalistę, który może leczyć go prawidłowo. Może być spowodowane przez wiele warunków, w tym overpronation, plantar fasciitis, lub złamanie stresu. Oto kilka wspólnych zabiegów, które mogą pomóc złagodzić ból i uczynić bieganie łatwiejszym do zniesienia.
Overpronation
Overpronation to problem z biomechaniką stopy. Może powodować ból w śródstopiu, kostkach, a nawet kolanach. Podolog lub chirurg ortopedyczny może pomóc w identyfikacji i leczeniu tego problemu. W zależności od stopnia nasilenia problemu, podolog może przepisać wkładki ortopedyczne lub zaproponować inne metody leczenia.
Nadpronacji można zapobiegać poprzez usunięcie przyczyny problemu. Na początek może być konieczne noszenie wspierającego obuwia. Wybierz buty, które mają duże wsparcie podeszwy i wspierają łuk. Jest to ważne, aby zmniejszyć nacisk na mięsień piszczelowy tylny. Dodatkowo można spróbować ćwiczeń wzmacniających, które są skierowane na łydki, biodra i rdzeń.
Nadpronacja jest częstym problemem i może prowadzić do zapalenia powięzi. Jest ono spowodowane tym, że stopa nie jest w stanie zaabsorbować wstrząsów powstających podczas biegu. Oprócz bólu w śródstopiu, nadpronacja może powodować ból w pięcie, kolanie i plecach. Podolog może pomóc Ci skorygować nadpronację i złagodzić ból. Jeśli będzie konieczność ze wstrzymaniem się od biegania, może warto zainwestować wtedy w inną aktywność fizyczną? Odwiedź Roweres i dowiedz się wszystkiego o jeździe na rowerze!
Nadpronacja i ból w śródstopiu mogą być również wynikiem słabego ścięgna piszczelowego tylnego. Ścięgno to podtrzymuje łuk stopy i jest główną przyczyną bólu śródstopia po biegu. Niezrównoważony chód może również powodować ból śródstopia i kości goleni.
Złamanie stresowe śródstopia
Jeśli odczuwasz ból w śródstopiu po biegu, możesz cierpieć na złamanie stresowe śródstopia. Złamania te są spowodowane problemami biomechanicznymi, a właściwa forma biegania może pomóc zmniejszyć ryzyko rozwoju złamania stresowego. Istnieje jednak kilka znaków ostrzegawczych, które należy rozważyć przed rozpoczęciem leczenia.
Typowe złamanie stresowe wiąże się z nadmiernym obciążeniem kości śródstopia. Ryzyko jest wysokie u osób, które uprawiają forsowne sporty, takie jak bieganie. Jednak osoby, które uprawiają mniej obciążające aktywności, nie są narażone na tak duże ryzyko. Przy podejmowaniu decyzji o sposobie leczenia złamania kości śródstopia należy również wziąć pod uwagę styl treningu.
Podczas biegania należy nosić odpowiednie obuwie. Właściwe obuwie może również zapobiegać złamaniom stresowym śródstopia. Zaleca się również wymianę butów do biegania co 300-400 mil. Właściwe obuwie może pomóc w zapobieganiu złamaniom stresowym, a upewnienie się, że masz wspierający łuk jest kluczowe.
Gdy po biegu zauważysz ból w śródstopiu, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem. Ogólnie rzecz biorąc, czas rekonwalescencji po złamaniu stresowym kości śródstopia wynosi od sześciu do ośmiu tygodni i jest podobny do czasu rekonwalescencji po złamaniu stresowym niskiego ryzyka. Należy jednak unikać forsownych zajęć przez kilka tygodni, dopóki lekarz nie zezwoli na powrót do nich.
Plantar fasciitis
Plantar fasciitis to bolesny stan, który dotyka łuku i pięty. Ból może być ostry, tępy lub przerywany. Niektóre osoby doświadczają bólu, który promieniuje do kostki. Ból zazwyczaj nasila się rano lub po dłuższym siedzeniu lub aktywności. Ból często ustępuje samoistnie, ale może nawracać, jeśli aktywność trwa zbyt długo. Dobrą wiadomością jest to, że istnieje kilka dostępnych opcji leczenia.
Ból odczuwany jest w stawie podtalerzowym, który znajduje się pomiędzy kością talową a piętą. Staw jest zaprojektowany do poruszania się w kilku osiach, ale jego podstawową osią jest ruch przyśrodkowy do bocznego. Mimo, że te niewielkie ruchy występują podczas normalnego cyklu chodu, to jednak wzorzec uderzenia stopy odbiegający od osi głównej może być problematyczny. Nadmierne uderzenia boczne stopy mogą powodować obciążenie stawu podkolanowego i naśladować objawy zapalenia powięzi podeszwowej.
Chociaż wiele czynników może przyczynić się do rozwoju zapalenia powięzi podeszwowej, najczęstszym czynnikiem związanym z techniką jest nieprawidłowe lądowanie na przedniej części stopy. Nieprawidłowa technika lądowania powoduje duże obciążenie powięzi podeszwowej i mięśni łydki, co może szybko doprowadzić do urazu ścięgna achillesa.
W różnych badaniach próbowano ustalić przyczynę zapalenia powięzi podeszwowej, ale wyniki były sprzeczne. Niektórzy badacze uważają, że wysokie łuki i nadmierna pronacja mają związek z tym schorzeniem. Jednakże, istnieje tylko kilka badań, które wykazały ostateczny związek pomiędzy kształtem łuku a zapaleniem powięzi. Istnieje kilka opcji leczenia zapalenia powięzi, w tym masaż i techniki rozciągania, taping i zastrzyki kortyzonu. W ciężkich przypadkach może być konieczna operacja.
Nerwiak Mortona
Pierwszym krokiem w leczeniu bólu nerwu Mortona jest zmiana obuwia. Powinieneś kupić parę, która jest szeroka, a to pomoże zmniejszyć nacisk na nerw. Należy również rozważyć uzyskanie niestandardowych wkładek ortopedycznych, aby zmaksymalizować komfort. Można również uzyskać środki przeciwbólowe i spróbować ćwiczeń rozciągających. Wreszcie, możesz udać się do lekarza w celu uzyskania bardziej zaawansowanych opcji leczenia, takich jak operacja.
Jeśli zauważysz ostry skręt w śródstopiu, możesz mieć nerwiaka Mortona. Ból ten może przypominać uczucie ściągniętej skarpety lub żyletki. Ponadto, możesz zauważyć pewne drętwienie w dotkniętym obszarze. Chociaż objawy nerwiaka Mortona mogą być łagodne, mogą być intensywne i wymagają natychmiastowego leczenia. W niektórych przypadkach lekarz może wykonać neurektomię w celu leczenia problemu.
Leczenie nerwiaka Mortona może obejmować modyfikację obuwia, przyjmowanie środków przeciwbólowych pod kontrolą lekarza, utrzymywanie zdrowej masy ciała oraz poddanie się indywidualnej fizjoterapii. W ciężkich przypadkach lekarz może zalecić zastrzyki sterydowe w celu zmniejszenia stanu zapalnego. Zastrzyki te mogą jednak wywoływać niepożądane skutki uboczne, takie jak przebarwienie pokrywającej je skóry.
Leczenie bólu nerwu Mortona w śródstopiu po bieganiu zależy od dokładnej lokalizacji bólu. Zazwyczaj ból jest odczuwany pod balem stopy, między palcami i towarzyszy mu mrowienie, drętwienie i pieczenie. Masaż może pomóc złagodzić ból. Jednak ciasne buty i wysokie obcasy mogą pogorszyć stan.
Zapalenie ścięgna mięśnia prostownika
Chociaż nie musisz przerywać ćwiczeń natychmiast po wystąpieniu zapalenia ścięgna mięśnia prostownika w stopie, może ono być wyniszczające, jeśli nie jest leczone. Możesz leczyć ten stan za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych, lub możesz wykonywać ćwiczenia wzmacniające, aby pomóc ścięgnom. Fizykoterapia może również pomóc w leczeniu ścięgien.
Zapalenie ścięgna mięśnia rozciągacza w jednej lub obu stopach może być oznaką innych urazów. Podczas gdy możliwe jest uzyskanie tego stanu w każdej ze stóp, jest on bardziej powszechny w stopie wiodącej. Objawy mogą obejmować ból i osłabienie w stopie. Możesz chcieć skonsultować się z podiatrą w celu właściwego leczenia.
Początkowe leczenie tego stanu może obejmować niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAIDs). Leki te są dostępne zarówno w formie miejscowej, jak i doustnej. Inne metody leczenia mogą obejmować zastrzyki z kortykosteroidów. Zastrzyki te są skuteczne w zmniejszaniu stanu zapalnego i łagodzeniu bólu w określonym obszarze. Niektórzy lekarze mogą również zalecić terapię osoczem bogatopłytkowym (PRP), która jest rodzajem leczenia polegającym na wstrzykiwaniu płytek krwi pacjenta do napiętego obszaru. Zabieg ten wykazał pewne obietnice, gdy jest stosowany do przewlekłego bólu ścięgna. Fizykoterapia może pomóc wzmocnić ścięgna i złagodzić ból.
Inną przyczyną zapalenia ścięgien prostowników w stopie jest ich nadmierne używanie. Ścięgna prostowników znajdują się bardzo blisko skóry i powtarzające się ruchy mogą je podrażniać. Niewłaściwie dopasowane obuwie lub sznurówki również mogą przyczynić się do tego stanu. Na szczęście, zapalenie ścięgna mięśnia prostego można łatwo wyleczyć bez operacji.
Kolano biegacza
Kolano biegacza jest częstym schorzeniem, które dotyka wielu sportowców wykonujących duże obciążenia. Dokładna przyczyna nie jest znana, ale uważa się, że jest ona spowodowana słabym mięśniem czworogłowym i ścięgnami oraz nieelastycznością pasma IT. Stan ten może być również spowodowany kompensacjami biomechanicznymi wynikającymi z wysoko wysklepionej stopy.
Fizykoterapeuta prawdopodobnie zaleci przebieg leczenia, które obejmuje modyfikację techniki biegu i zwiększenie siły. Czasami konieczne jest całkowite odstawienie kolana od biegania na okres do czterech tygodni, aby inne metody leczenia mogły odnieść skutek. W zależności od stopnia nasilenia bólu, terapeuta może przepisać leki.
Połączenie odpoczynku i treningu siłowego może zmniejszyć ból odczuwany po bieganiu. Trening siłowy pomaga również zapobiegać urazom i poprawia ogólny stan zdrowia. Wzmacniając nogi, będziesz w stanie zapobiec urazom, które mogą powstać w wyniku nadmiernego wysiłku kolana.
Bąble to kolejne częste źródło bólu po bieganiu. Te małe pęcherzyki skóry są wypełnione przezroczystym płynem i mogą być bolesne. Niektórzy biegacze je ignorują, ale można je przekłuć, aby usunąć płyn. Możesz również zastosować krem antyseptyczny na ten obszar. Inną opcją leczenia jest zastosowanie moleskinu lub bandaży.
Złamania stresowe są rzadkie, ale mogą być bardzo bolesne. Urazy te charakteryzują się bólem i obrzękiem w śródstopiu i goleni. Schorzenie to nazywane jest również zespołem bólowym rzepki (patellofemoral pain syndrome). Około 40% biegaczy ma ból związany z tym schorzeniem. Jeśli nie jest leczony, może rozwinąć się pełnowartościowe złamanie, którego leczenie trwa miesiącami.
Podobne tematy