Istnieje wiele rodzajów urazów biegowych, ale kilka z nich jest najbardziej powszechnych. Te urazy to zwichnięcia, złamania i zapalenie powięzi. Oto spojrzenie na to, jak wyglądają te urazy. Niezależnie od tego, czy biegasz kilka mil tygodniowo, czy pięć, istnieje szansa, że skończysz z powszechnym urazem.
Skręcenie kostki
Podczas gdy ten uraz jest mniej powszechny u biegaczy drogowych, jest znacznie bardziej powszechny u biegaczy trailowych. Zwykle występuje z powodu przetoczenia lub przesunięcia stopy na zewnątrz. Skręcenie zwykle powoduje zasinienie lub obrzęk kostki i może być bardzo bolesne. W zależności od stopnia zaawansowania, uraz może wymagać leczenia lub odpoczynku. W niektórych ciężkich przypadkach zwichnięcie może doprowadzić do złamania.
Złamania stresowe są spowodowane powtarzającymi się urazami delikatnych kości stopy lub kostki. Uraz ten jest łatwo diagnozowany za pomocą zdjęcia rentgenowskiego i może powodować duży ból. Leczenie zwykle obejmuje sześć do ośmiu tygodni odpoczynku. Czasami potrzebny jest gips, aby pomóc kostce prawidłowo się zagoić. Czas, przez który biegacz nie bierze udziału w wyścigu, zależy od tego, jak poważna jest kontuzja i jak szybko reaguje. Ważne jest, aby unikać przeciążania się bólem lub wywierania nadmiernego nacisku w celu przyspieszenia powrotu do zdrowia.
Fizykoterapia i okłady z lodu mogą pomóc zmniejszyć obrzęk i ból. Lekarz może również przepisać ortezę na kostkę. Fizykoterapia może również pomóc wzmocnić mięśnie wokół stawu skokowego i zapobiec jego ponownemu zwichnięciu. Konieczne może być również wykonanie zdjęcia rentgenowskiego w celu sprawdzenia ciężkości urazu.
Zapalenie ścięgna Achillesa to przewlekłe schorzenie, które uszkadza ścięgno Achillesa, mięsień łączący łydkę z kością piętową. Może powodować ból i dyskomfort i może wymagać operacji.
Rozdarcie łąkotki
Podczas gdy rozdarcie łąkotki nie jest najpoważniejszym z urazów, może być niszczące. Ogranicza normalne codzienne czynności i udział w sporcie. Ponadto, może prowadzić do długotrwałych problemów z kolanem, w tym zapalenia stawów. W związku z tym, ważne jest, aby dać sobie dużo odpoczynku po łzy meniscal, aby zapewnić, że nie pogorszy się. Ważne jest również noszenie odpowiedniego obuwia, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom.
Naderwanie łąkotki może być bardzo bolesne, ale nie musi uniemożliwiać Ci biegania przez długi czas. Wielu biegaczy radzi sobie z rozerwaniem łąkotki bez operacji. Wczesna rehabilitacja skupia się na zmniejszeniu obrzęku i przywróceniu siły mięśni. Proces rehabilitacji może być prowadzony przez lekarza prowadzącego, fizykoterapeutę i trenera sportowego.
Zewnętrzna trzecia część łąkotki ma bogate ukrwienie, co oznacza, że prawdopodobnie zagoi się sama. Naprawa chirurgiczna jest zazwyczaj konieczna, gdy uszkodzenie znajduje się w dwóch trzecich wewnętrznej części łąkotki. Jednak w przypadku wielu rozerwanych łąkotek operacja nie jest konieczna, a w niektórych przypadkach skuteczniejsze mogą być zabiegi niechirurgiczne.
Procedura naprawy rozdarcia łąkotki nie jest skomplikowana. Lekarz użyje małej, oświetlonej kamery i ekranu do obejrzenia kolana w celu identyfikacji rozdarcia. Następnie chirurg użyje szwów, aby utrzymać łąkotkę razem podczas gojenia. Jeśli jednak rozdarcie jest wystarczająco duże, konieczna może być operacja. Nieleczona łąkotka może się powiększyć, a nawet spowodować zapalenie stawów.
Ból spowodowany rozerwaniem łąkotki jest często odczuwany w stawie kolanowym i może mu towarzyszyć obrzęk. W niektórych przypadkach, pacjent może również doświadczyć uczucia blokowania lub łapania w kolanie. Ponadto, kolano może być słabe lub ustępować. Jeśli tkanka łąkotki ulegnie przemieszczeniu, może to również wpłynąć na mięśnie uda.
Złamanie stresowe
Złamanie stresowe jest jednym z najczęstszych urazów biegowych i może być spowodowane przez wiele czynników. Większość przypadków może być leczona bezoperacyjnie, ale przed rozpoczęciem programu ćwiczeń należy skonsultować się z lekarzem. Oprócz leczenia bólu, leczenie powinno skupiać się na leczeniu złamania i zapobieganiu przyszłym uszkodzeniom kości. Podczas procesu gojenia, pacjenci powinni unikać forsownej aktywności i powinni odpoczywać przez sześć do ośmiu tygodni. Ostatecznie pacjenci mogą powrócić do biegania, ale powinni to robić powoli i w sposób stopniowy.
Ryzyko złamań stresowych wzrasta, jeśli dana osoba ma złą mechanikę stopy. Problemy te mogą prowadzić do zwiększonego nacisku na kości i spowodować złamanie stresowe. Inne czynniki ryzyka obejmują złe odżywianie, nieodpowiednie spożycie kalorii i niski poziom estrogenów. Dodatkowo, sportowcy z pewnymi problemami ze stopami, takimi jak wysokie łuki, są bardziej narażeni na złamanie stresowe.
Złamanie stresowe może również dotyczyć sesamoidów, czyli małych kości, które znajdują się pod stawem dużego palca. Pacjenci cierpiący na ten rodzaj złamania mogą odczuwać ból w stopie, szczególnie wokół podstawy dużego palca. Lekarz prawdopodobnie zleci wykonanie zdjęcia rentgenowskiego lub prześwietlenia kości w celu dokładnego zdiagnozowania tego stanu.
Złamanie stresowe jest najbardziej prawdopodobne u kobiet-sportowców. Kobieta-sportowiec ma większe ryzyko doznania tego typu urazu niż mężczyzna, a jedna na trzy kobiety doświadczy go podczas swojej kariery biegowej. Jednakże, biegacze na wszystkich poziomach zaawansowania mogą być zagrożeni. Na szczęście większość z tych urazów można leczyć bez operacji. Proces powrotu do zdrowia trwa zazwyczaj 4-6 tygodni, w zależności od stopnia zaawansowania urazu.
Plantar fasciitis
Leczenie plantar fasciitis polega na zmniejszeniu nacisku na powięź podeszwową. Można to osiągnąć poprzez noszenie odpowiedniego obuwia treningowego i przestrzeganie rozsądnego programu treningowego. Ważne jest również, aby biegacze rozpoznali możliwość wystąpienia urazu związanego z nadużywaniem i zwrócili się do lekarza o ocenę biomechaniczną/anatomiczną. Ocena ta dostarczy konkretnych kroków, które pomogą zapobiec urazom w przyszłości.
Objawy obejmują ból w łuku i pięcie oraz zapalenie powięzi podeszwowej. Ból może być tępy lub ostry i może wystąpić po bieganiu lub chodzeniu przez dłuższy czas. Uraz może być złagodzony przez przyjmowanie leków przeciwzapalnych lub rozciąganie i masowanie dotkniętego obszaru.
Biegacze z plantar fasciitis zazwyczaj odczuwają ból w stopie na początku biegu. Ból ten jednak często ustępuje po rozgrzaniu stopy. Może on jednak pojawić się ponownie po dłuższym okresie siedzenia. Biegacz może również zauważyć ból na pięcie lub łuku podczas odepchnięcia.
Leczenie zapalenia powięzi podeszwowej zależy od jej rodzaju, ale wkładki ortopedyczne mogą pomóc. Chociaż wkładki te są drogie i ich zakup może potrwać kilka tygodni, wielu biegaczy przypisuje im zasługę w powodzeniu powrotu do zdrowia. Inne metody leczenia obejmują jonoforezę i wstrzykiwanie kortykosteroidów. Ponadto zalecane są treningi crossowe i aqua jogging.
Zapalenie ścięgna Achillesa
Zapalenie ścięgna Achillesa jest częstym urazem biegowym, który może wystąpić u każdego. Może mieć charakter łagodny lub ciężki i jest bardzo bolesne, jeśli utrzymuje się przez długi czas lub nie jest odpowiednio leczone. W ciężkich przypadkach ścięgno może pęknąć i spowodować ekstremalny ból i dyskomfort.
Leczenie zapalenia ścięgna Achillesa może obejmować niesteroidowe leki przeciwzapalne. Mogą one pomóc na obrzęk i ból, ale mogą również powodować wrzody i krwawienie. Osoby z alergiami lub problemami zdrowotnymi powinny unikać ich przyjmowania. Ponadto powinny one nosić wkładki ortopedyczne lub podpórki pod pięty.
Badanie fizykalne jest istotną częścią diagnozowania zapalenia ścięgna Achillesa. Pacjent powinien leżeć na wznak na stole do badań ze stopami przewieszonymi przez stół. Lekarz będzie wyczuwał tkliwość wzdłuż ścięgna. Aktywny zakres ruchu powinien być również testowany. Ponadto, pocieranie ścięgna między palcami zwykle wywoła ból. Możliwe jest wyczucie trzeszczenia w ścięgnie lub lekkiego pogrubienia paratenonu.
Zapalenie ścięgna Achillesa jest bolesnym schorzeniem, które może ograniczać bieganie. Leczenie obejmuje odpoczynek i leki łagodzące ból i stan zapalny. Stan ten może również przekształcić się w zwyrodnieniowe rozerwanie ścięgna, co może spowodować powstanie guzka w tej okolicy. Jeśli poczujesz guzek, ważne jest, aby od razu udać się do lekarza. Możesz również spróbować oblodzenia, aby zmniejszyć stan zapalny. Samodzielny masaż również pomoże zmniejszyć obrzęk i podrażnienie.
Zapalenie ścięgna Achillesa jest częstym urazem związanym z bieganiem i może wystąpić u osób w każdym wieku. Może być spowodowane przez buty, nierówne powierzchnie lub przewlekłe schorzenia, które osłabiają ścięgno.
Podobne tematy